-
1 wybaczyć
глаг.• извинить• оправдать• оправдывать• отпускать• простить• прощать* * *wybacz|yć\wybaczyćony сов. komu простить кому, кого;proszę mi \wybaczyć а) простите меня;
б) извините, пожалуйста+darować, przebaczyć
* * *wybaczony сов. komuпрости́ть кому, когоproszę mi wybaczyć — 1) прости́те меня́; 2) извини́те, пожа́луйста
Syn: -
2 proszę
1) пожа́луйстаproszę mi wybaczyć — прости́те меня́, пожа́луйста
2) ( zaproszenie do wejścia) войди́те -
3 prosić
глаг.• запрашивать• запросить• молить• молиться• нуждаться• попросить• приглашать• просить• сзывать• спрашивать• спросить• требовать• умолять• упрашивать• упросить• ходатайствовать* * *pro|sić\prosićszę, \prosićszony несов. просить;\prosić o coś просить чего-л., о чём-л.;\prosić do tańca просить (приглашать) на танец; \prosić о ciszę просить соблюдать тишину; \prosić do stołu просить к столу; nie dać się długo \prosić не заставить долго просить себя;
● \prosić о czyjąś rękę просить чьей-л. руки;\prosić na obiad, kolację приглашать обедать, ужинать (на обед, на ужин); \prosićszę а) пожалуйста; \prosićszę mi wybaczyć простите меня, пожалуйста;
б) (zaproszenie do wejścia) войдите;\prosićszę pana (pani, państwa) вежливая форма обращения, напр.: \prosićszę pana, która jest godzina? скажите, пожалуйста, который час?
* * *proszę, proszony несов.проси́тьprosić o coś — проси́ть чего́-л., о чём-л.
prosić do tańca — проси́ть (приглаша́ть) на та́нец
prosić o ciszę — проси́ть соблюда́ть тишину́
prosić do stołu — проси́ть к столу́
- prosić na obiadnie dać się długo prosić — не заста́вить до́лго проси́ть себя́
- kolację
- proszę
- proszę pana
- proszę pani
- proszę państwa
См. также в других словарях:
wybaczyć — dk VIb, wybaczyćczę, wybaczyćczysz, wybaczyćbacz, wybaczyćczył, wybaczyćczony wybaczać ndk I, wybaczyćam, wybaczyćasz, wybaczyćają, wybaczyćaj, wybaczyćał, wybaczyćany «darować komuś winę; przebaczyć» Wybaczał dziecku każde przewinienie. Wybaczyć … Słownik języka polskiego
śmiałość — ż V, DCMs. śmiałośćści, blm rzecz. od śmiały a) w zn. 1: Wielka, zbytnia śmiałość. Zdobyć się na śmiałość. Coś odbiera komuś śmiałość. Coś dodaje komuś śmiałości. Nabierać śmiałości. Komuś brakuje śmiałości … Słownik języka polskiego
brać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. braci, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} poufale o grupie ludzi związanych podobnymi zajęciami; bractwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brać górnicza. Brać żołnierska. Brać żeglarska. Apelować do braci studenckiej. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie przymierzając — Proszę wybaczyć to porównanie Eng. (Please) Excuse the comparison … Słownik Polskiego slangu
